Tandje Bij

Dat was even wennen! Een paar weken lang konden we rustig opstarten en ons voorbereiden op de vredesviering waar wij relatief weinig nummers zongen. Ook de viering zelf was mooi en vrij we waren vrij ‘relaxed’. Hoe anders was dat deze repetitie! Met maar 2 repetities ter voorbereiding op ons volgende optreden, en een flink repertoire, moest er een tandje bij. Van het inzingen tot en met het laatste nummer nam Frank ons flink onder handen. Extra aandacht was er voor hoe je je middenrif gebruikt bij het zingen. Ook de opbouw en contrasten binnen een nummer kwamen aan de orde. Frank kwam zelfs met een nieuw nummer op de proppen, waar we al behoorlijk mee zijn opgeschoten. Ik ben benieuwd hoe het klinkt als we het nummer goed kennen. Joukje was jarig, dus konden we in de pauze genieten van (ijs)soesjes. Het was flink doorzingen, maar ik had wel het gevoel dat we goede progressie hadden gemaakt.

Dit bericht is geplaatst in blog. Bookmark de permalink.

Reacties zijn gesloten.