“Vanavond Vamos Vitus”, met deze aankondiging werd de Vitus zachtjes wakkergeschud. De laatste tijd was er niet zo veel te doen op de dinsdagavond. Alleen wat kwaaijongens die dreigde haar brandgeschilderde ramen te bekogelen met sneeuwballen wisten haar uit haar dinsdagavondrust te houden. Peter had samen met de koster de verwarming aangestoken, dus haar warme adem kwam ons al tegemoed bij binnenkomst.
Het was een mooie repetitie, waar Eric aan het einde van de avond zijn stem nog bezat (omdat hij zelfs fluisterend nog overkwam), Anne gezellig in ons midden stond in plaats van aan de zijkant en wij met lol toch goed gerepeteerd hebben. Niet iedereen begrijpt waarom we juist nu naar de Vitus vertrekken. Er zijn veel discussies over het afbouwen van activiteiten en hoe het nu verder moet met deze kerk aan de Hooghuizenweg. Ik vraag me ook wel af of het een goede keuze is. Het voelde gisteravond in ieder geval wel als de juiste keuze. Een soort steun in de rug voor deze “oude” kerk. Voorlopig gaan we haar dinsdagavondrust opvrolijken met onze klanken.