Zoiets doe je ook niet iedere dag. Zondag om half 7 opstaan om op tijd te vertrekken richting een gevangenis. Daar zouden we drie korte kerkdiensten muzikaal omlijsten. Vamos is al een keer eerder wezen zingen in de Bijlmerbajes, maar voor de meesten van ons was het een nieuwe ervaring. We waren dan ook nieuwsgierig en ook wel een tikkeltje nerveus. Wat kun je verwachten van zo’n ochtend? Na de bagage- en paspoortcontrole kregen we door hoe groot het complex is. Groot en grijs. De intieme kerkzaal was dat echter niet. Het geheel had een warme uitstraling. De akoestiek was ook verrassend goed. Er waren drie kerkdiensten vanwege de verschillende afdelingen binnen de gevangenis. Wij hadden vijf nummers voorbereid die we konden zingen. Een duidelijke liturgie hiervoor was er niet, maar dat was ook niet nodig. Elke dienst verliep in een ongedwongen en gemoedelijke sfeer. De voorganger gaf aan wanneer wij een lied konden zingen en leidde de diensten op een open en directe manier. De een zal naar zo’n dienst willen komen omdat het wat afleiding biedt, de ander beleefd de dienst veel intenser. Velen staken kaarsen aan om stil te staan bij familie en vrienden. Er werd ook veel geklapt, niet enkel voor onze nummers, maar ook voor mooie schriftlezingen. In zo’n sfeer gingen de drie kerkdiensten ons heel goed. Na afloop van elke dienst kwamen er gevangenen die ons de hand schudden en ons bedankten. Mooi om te zien dat je mensen in zo’n situatie kunt raken met je muziek. Dit optreden was de eerste van het seizoen, maar zal ons nog lang bijblijven.
Een reactie op Bijlmerbajes