Na vorige week de eerste stap te hebben gezet voor het nieuwe seizoen, gingen we daar deze week mee door. Niet meer in de hal in een halve cirkel, maar op onze vertrouwde stek. Bij het inzingen concentreerden we ons op de oefeningen voor ademhaling en stemklank die Eric vorige week weer bij ons naar boven haalde. Na het inzingen liet Eric de mannen en vrouwen apart een deel van ‘de tijd verdwijnt’ zingen. Het combo mocht jureren en nam deze taak zeer serieus. Er werd gelet op inleving, timing, klank, intensiteit en kleding. Na wat opbouwende kritieken moesten we toch vaststellen dat de vrouwen beter presteerden. Werk aan de winkel heren!
We zongen daarna nog een aantal nummers op een andere manier. Bij ‘may it be’ moest iedereen door elkaar gaan staan. Het doel van deze oefening was om te zien of je zelf (al dan niet goed) durft in te zetten, of dat je wacht op de rest van je stemgroep. Verstoppertje spelen kon zo niet, en Eric moedigde ons aan om niet afwachtend te zingen, maar er gewoon voor te gaan. Misschien gaat dat niet altijd goed, maar van fouten kan geleerd worden. Dit soort oefeningen kunnen we vaker verwachten. Het houdt iedereen scherp, het is leuk voor het koor en voor Eric, en we raken niet ingesleten in vaste patronen. Op deze manier wordt het een interessant en afwisselend seizoen.
Omdat het zo lekker ging, sloegen we de pauze over om uiteindelijk wel iets eerder te stoppen. Net voor het einde kondigde Tijmen helaas aan dat dit zijn laatste repetitie bij Vamos was. Samen met Roos heeft hij besloten dat de repetities en optredens moeilijk met het drukke gezinsleven zijn te combineren. Roos blijft wel bij ons zingen. Linda en Esther waren jarig en zorgden voor een heerlijke zelfgebakken traktatie om de repetitie mee af te sluiten.