Vanwege de voorjaarsvakantie begonnen we met een behoorlijk uitgedund koor aan de repetitie. De honneurs van het dirigeren werden waargenomen door Christianne, want Eric was er ook niet. Christianne greep deze mogelijkheid om wat aandacht te besteden aan een techniek om harder of zachter te zingen. We moesten goed door de buik ademen en een denkbeeldige rekstok gebruiken om ons middenrif aan te spannen. Mits goed, en dus niet buikdanserig uitgevoerd, kan je goed ‘steun’ geven aan je stem om harder of zachter te zingen. Het kan geen kwaad om dit vaker te oefenen, want het werkte wel! Het eerste deel van de repetitie was ook Anne er niet, dus oefenden we ‘unplugged’ met enkel de gitaar als begeleiding. Maar voor de pauze was Anne weer aangeschoven, en ze had een heerlijke traktatie meegenomen. Haar moeder was jarig en er was nog flink wat appeltaart over :D. Nogmaals bedankt huize Roozeboom! Familie van koorleden die trakteren… kan dit een nieuwe traktatieregel worden bij Vamos?… Na de pauze gingen we aan de slag met Witter dan Sneeuw. Ik zeg ‘we’ maar het draaide natuurlijk om de sopranen die de gevreesde tweede opmaat naar het refrein probeerden te tackelen. Na wat tips en tricks en veel pogingen, lukte dit uiteindelijk heel goed! Getuige de VamosVoto zochten de mannen andere middelen van vermaak… Maar al met al was het een heel gezellige en nuttige repetitie!
Vamosroulette!! Meer reacties aub!
Bolt
4 reacties op Rekstok en Appeltaart