door Godelieve
Goedgehumeurd vertrokken wij zondag 14
november naar Poeldijk, om daar mee te doen aan het 29e jongerenkorenfestival.
Twee jaar geleden waren we daar ook geweest, en dat was ons wel bevallen. Sinds
die keer zijn we gegroeid, zowel in aantal, als -vinden wij in elk geval- in
kwaliteit.
Leuk om te zien wat we daarvan terecht brengen op een podium voor een zaal in
het licht en met microfoons op ons gericht. Leuk ook om andere koren te horen en
zien (sommigen van ons hebben naar bekenden van hen geluisterd). Het programma
wees ons aan als derde “optreden”, dus hebben we vanwege het inzingen de eerste
twee koren gemist. Jammer, maar wel fijn dat we konden inzingen. Met redelijk
warme stemmen waren wij toen aan de beurt.
Hoewel we wisten dat we sommige dingen wel eens beter hadden gedaan, waren we
niet ontevreden. Nu was er pauze. Ik neem aan dat mijn collega-koorleden
gezellig hebben gekletst en wat gedronken, misschien ook gegeten. Ik werd heel
subtiel overgehaald voor een ‘! stemtest’ van het NJK. Of beter: vóór het NJK.
Anyway. Na de pauze op naar de drie laatste koren. Ze hadden duidelijk ander
repertoire dan wij, hadden op andere dingen geoefend, en vooral: ze waren met
méér… Maar och, wat geeft dat, wij hebben evengoed lol in het zingen en naar
mijn bescheiden mening is het nog best goed aan te horen ook.
Na deze drie koren was het wachten op het jury-rapport. Dat wachten werd
gevuld met een vrij lang gebed, theatraal uitgesproken door een van de twee
presentatoren van deze dag, met een basisschool lied-spelletje, en met vragen
aan het publiek wat het ervan had gevonden. Eindelijk kwam dan het rapport. Van
de zes plaatsen kregen wij de derde. We zijn dan ook blij dat wij andere
criteria hanteren… Maar hé, we hebben lol gehad! Tot volgend jaar? Ik weet
het niet….
