De reunie: leuk, maar ook lullig

Zo, net terug van deel 1 van de reunie van Jongerenkoor Huizen, de voorloper van Vamos.

De opkomst op zaterdag was verrassend groot. Er werden nummers ingestudeerd uit de oude doos, voor de jubileumviering van morgen. Het was mooi om te zien dat repetitiehumor door de generaties heen nooit verandert. En ik ben benieuwd of er morgen úberhaupt nog kerkgangers bij passen.

Toch moet ik nog wel een negatief puntje kwijt en een steunbetuiging geven aan onze Vamos pianist. Die kreeg van een andere oud-pianist geen gelegenheid om ook deel te kunnen nemen aan deze reunie voor ALLE (oud-)leden. Ik heb zelden zoiets lulligs meegemaakt; het past zo NIET in de geest van een reunie…

Het wordt morgen ongetwijfeld een groot succes, maar door deze eenmansactie voor de aanwezige Vamosleden wel met een bijsmaakje.

Laat duidelijk zijn dat de organisatie niets te verwijten is: zij hebben gezorgd voor een puike bijeenkomst!